SOWA OPAC : Miejska Biblioteka Publiczna w Gorlicach

Książka

W koszyku

oceń

Po ślubie : powieść / Artur Gruszecki. - Kraków : G. Gebethner i Sp. ; Warszawa : Gebethner i Wolff ; Poznań : M. Niemierkiewicz, 1917 (Kraków : D. E. Friedlein). - [4], 311 stron ; 20 cm.

Autor

Gruszecki Artur (1852-1929) Autor

Forma i typ

Książki Proza

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Ślub i wesele Rodzina Relacje międzyludzkie

Gatunek

Powieść Powieść obyczajowa

Przed lustrem w sypialnym pokoju, gdzie stały dwa łóżka jeszcze niezasłane, pani Romana Winecka kończyła czesanie, fryzowanie i modne upinanie bujnych, ciemnych włosów. Wpatrywała się w lustro, badając z krytycznem niezadowoleniem nieliczne piegi, które jej zdaniem szpeciły białą cerę twarzy i postanowiła przy pierwszej sposobności poradzić się w aptece i kupić jakiś środek przeciw piegom. Twarz jej młoda i świeża miała w chwili badania swej cery wyraz przyjemnego zainteresowania. Białymi, trochę grubymi palcami wpięła we włosy ozdobny grzebień; przyjrzała się sobie z profilu, oczyściła konchę uszną z naleciałości pudru i bacznie przyglądała się białym zębom i ładnej, okrągłej szyi. Z zadowoleniem sprawdziła, że ma ładniejsze czoło i szyję, aniżeli jej przyjaciółka, Natalcia. Ąch, te piegi! I jaka to niesprawiedliwość losu! Natalcia blondynka, a chociaż z reguły każda blondynka powinna mieć piegi Natalcia ich niema! Natomiast ona szatynka, a z każdem nastaniem wiosny, zjawiają się piegi! Wczoraj było ich tylko dziesięć, a dziś już szesnaście! Z pewną zazdrością pomyślała, że zapewne gdzieś istnieje kraj bez wiosny i lata i gdyby tam mieszkała nie miałaby piegów. W sąsiednim domu zegar ze zgrzytem zaczął wydzwaniać godzinę. Liczyła uważnie. Zegar wydzwonił jedenastą. Poruszyła się niespokojnie, jeszcze raz spojrzała w lustro i wstała z krzesła szepcąc: — Boże! Tak późno! (Fragment tekstu)

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Czytelnia główna

Egzemplarze są dostępne wyłącznie na miejscu w bibliotece: sygn. 29745 SK (1 egz.)