Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz. Prywatna detektyw Dobrosława Machniewicz ­wyprowadza się z Rzeszowa do rodzinnej Trzcinicy. Niewielka podkarpacka wioska tuż za Jasłem jest idealnym miejscem, by kobieta mogła nabrać dystansu do tego, co wydarzyło się ostatnio w jej życiu. Nie będzie jej jednak dane odpocząć. Zaledwie kilka dni po przyjeździe Dobrosławy w pobliżu skansenu archeologicznego zostają znalezione zwłoki nagiej kobiety. Ciało leży pośrodku wypalonego okręgu, co wskazuje na mord rytualny…. Śledztwo trafia w ręce komisarza Marcina Czarneckiego z Komendy Wojewódzkiej. Czarnecki, podobnie jak Dobrosława, próbuje uporać się nie tylko z piętrzącymi się w toku śledztwa pytaniami, lecz także z wydarzeniami ze swojej przeszłości. Na dodatek pozornie prosta sprawa zaczyna się komplikować – już po pierwszych oględzinach zwłok staje się jasne, że ciało podrzucono. Dlaczego morderca ułożył kobietę taki sposób? Czy był to mord rytualny? Ktoś zdecydowanie zadał sobie dużo trudu, aby tak to wyglądało. Co wspólnego ma to zabójstwo ze zbrodnią z lat dziewięćdziesiątych, która wciąż stanowi bolesne wspomnienie dla siostry Dobrochny – Ludmiły, a także z atakami nożownika z Podkarpacia? „Prochy”, trzecia powieść Anny Kusiak z cyklu Żywioły Podkarpacia, to wciągający i mroczny kryminał, w którym detektyw Dobrosława Machniewicz i komisarz Marcin Czarnecki za wszelką cenę pragną odkryć prawdę, by oddać sprawiedliwość ofiarom morderstw – zarówno tych współczesnych, jak i popełnionych przed laty. Zmagając się z prywatnymi problemami, wyrzutami sumienia oraz demonami przeszłości, udowadniają, że prędzej czy później prawda zawsze wyjdzie na jaw.